Op 13 oktober ll. werd de wet van 7 juli 2022 tot wijziging van de wet van 5 juli 1994 betreffende bloed en bloedderivaten van menselijke oorsprong wat betreft de uitsluitingscriteria inzake bloeddonatie bekendgemaakt. Deze wet is een bijkomende stap in de versoepeling van de uitsluitingscriteria inzake bloeddonatie.
Deze wetswijziging brengt de uitsluitingsperiode inzake bloeddonatie voor de mannen die seksuele betrekkingen hebben met andere mannen en voor de sekspartners van mannen die seksuele betrekkingen hebben met andere mannen terug van twaalf tot vier maanden.
De wet van 11 augustus 2017 houdende diverse bepalingen inzake volksgezondheid heeft een (theoretische) versoepeling van de donatievoorwaarden bevestigd: hij stelt de minimumtermijn die in acht genomen moet worden om bloedproducten te geven na een seksueel contact of gedrag met een verhoogd risico op een via bloedtransfusie overdraagbare infectie vast op een jaar. Hij voorzag, bovendien, een tweejaarlijkse evaluatie van de uitsluitingscriteria.
Deze tweejaarlijkse evaluatie laat toe om de verschillende evoluties daaromtrent in aanmerking te nemen. Om elke vorm van discriminatie te vermijden, moeten we, inderdaad, rekening houden met de recentste epidemiologische gegevens, alsook de technische en wetenschappelijke vooruitgang, met name, inzake screening en de evoluties in de rechtspraak.
Dit periodiek uitsluitings-en evaluatiemechanisme zou het mogelijk moeten maken om de noodzakelijke veiligheid en preventie van de risico’s op overdracht van ziektes, enerzijds, en de opening van het recht op bloeddonatie aan de goegemeente, anderzijds, met elkaar te doen samengaan. Het ligt in het verlengde van de rechtspraak van het Hof van Justitie van de Europese Unie1 . Het Hof herinnerde daarin dat de permanente uitsluiting op bloeddonatie voor mannen die seksuele betrekkingen hebben gehad met mannen niet voldoende kan worden gerechtvaardigd omwille van louter epidemiologische statistieken betreffende de HIV-infectiegraden of de besmettingsgraden in een groep.
Het Grondwettelijk Hof heeft een zelfde redenering gevolgd in zijn arrest n°122/2019 van 26 september 2019 en, aldus, in België de toepassing van het uitsluitingssysteem door middel van evaluatie gevalideerd.
Het is, dus, ten gevolge van een advies van 3 november 2021 van de Hoge Gezondheidsraad2 dat de uitsluitingsperiode kon worden teruggebracht van twaalf tot vier maanden.
————————
1 HvJ-EU, arrest C-528/13 van 29 april 2015, Léger vs. Ministre des Affaires sociales, de la Santé et des Droits des femmes, ECLI:EU:C:2015:288.
2 Hoge Gezondheidsraad, adviezen nrs. 9665 en 9666 van 3 november 2021, p. 32.